De Zwarte Madonna
De Geboorte van een Nieuwe Tijd
We staan aan het einde van het IJzeren Tijdperk, het Kali Yuga — een periode van diepe duisternis, verval en afbraak. Het is het tijdperk van vernietiging, waarin het oude rijk uiteenvalt en niets meer vanzelfsprekend is. De energie van Kali en Shiva heerst: onverschrokken, confronterend, zuiverend. Dit is het dieptepunt van de duisternis, de fase waarin alles wat niet op waarheid is gebouwd, begint te wankelen.
Vele tradities voorspellen deze tijd als het einde der tijden — maar het is niet het einde van de wereld. Het is het einde van een wereldbeeld. In deze overgang, deze grote cyclus van transformatie, wordt de komst van een nieuw bewustzijn aangekondigd: de terugkeer van de Christusenergie, de Maitreya, een nieuwe impuls van licht en liefde.
In dit proces worden we volledig teruggeworpen op onszelf. Oude zekerheden vallen weg. Alles wat niet echt is, brokkelt af. En dat gaat gepaard met angst. Het vraagt om radicale eerlijkheid, om onszelf werkelijk te tonen — naakt en ontdaan van maskers.
De Zwarte Madonna
De donkere, vergeten kant van de godin keert terug in ons bewustzijn. Ze verschijnt als Kali, Lilith, Maria Magdalena, de Zwarte Madonna, gezichten van de oerkracht die niet sust of troost, maar die wakker maakt en bevrijdt. Zij is de tegenpool van de koesterende moeder. Zij is de godin die de waarheid snijdt met haar zwaard van gerechtigheid.
Zij laat ons zien wat we liever verborgen houden, binnen in onszelf, en in de wereld om ons heen. Ze maakt zichtbaar wat niet langer dient, zodat we het eindelijk kunnen loslaten.
Ze snijdt de banden door met verstikkende moederbeelden, met systemen van angst en controle. Even meedogenloos haalt ze de maskers weg van wereldleiders en machtsstructuren die alleen uit zijn op eigen gewin. Niet om te vernietigen, maar om te onthullen wat echt is, wat liefde is, wat vrijmaakt.
Vleugels van Transformatie
In deze tijd waarin nieuwe dimensies van zijn zich openen, versnelt alles. Het lijkt alsof de tijd vleugels heeft gekregen. Alles wat onecht is, komt aan het licht. Emoties die ons vasthielden — zoals plichtsbesef, medelijden en schuldgevoel, worden compost voor iets groters: oprecht mededogen, verbondenheid vanuit het hart.
We herinneren ons weer dat we één zijn in onze verscheidenheid. Broederschap en zusterschap krijgen opnieuw een centrale plaats in het weefsel van het leven.
We worden uitgenodigd om de reis naar binnen te maken, naar de diepe wateren van onze ziel. Om laag voor laag alles af te pellen.
Wat dan overblijft, is de naakte waarheid. Onze kern. Ons oorspronkelijke wezen. Die stralende diamant, eeuwig en onsterfelijk, verbonden met Al wat Is.
Laat deze tijd niet enkel een tijd van afbraak zijn. Laat het een tijd van geboorte zijn, van herinnering, bevrijding en waarheid.